آستان مقدس سلطان مصیب (دهستان مصعبی)
به سایت رضا فرهادی خوش آمدید
شهرستان سرایان در شمال غربی استان خراسان جنوبی واقع است ۰ شهرستان سرایان از شمال وشمال شرق به بخش کاخک شهرستان گناباد وبخش نیمبلوک شهرستان قاینات، از شرق به بخش سده شهرستان قاینات، از جنوب به بخش خوسف شهرستان بیرجند واز جنوب غربی به بخش دیهوک شهرستان طبس واز شمال غرب به شهرستان فردوس محدود می‌‌شود.
شهرستان سرایان در ۱۶۰ کیلومتری مرکز استان(شهرستان بیرجند)واقع شده است که دردشتی هموار در حاشیه کویر در دامنه جنوب غربی رشته کوه زابری معروف به شتران قرار دارد ۰ این شهرستان در ۵۸ درجه و۳۱ دقیقه طول شرقی ودر ۳۳ درجه و۵۱ دقیقه عرض شمالی قرار داشته وارتقاع متوسط آن از سطح دریا ۱۴۸۴ متر می‌‌باشد.
این شهرستان دارای دوبخش وچهار دهستان وتعداد۲۷۱ روستای سکنه نشین وچندین پارچه آبادی است که دارای ۱۵ دهیاری فعال است.
شهرستان سرایان دارای جمعیتی بالغ بر ۵۰۰۳۸ نفر است که در مرکز شهرستان ودو بخش تابعه یعنی آیسک وسه قلعه ودهستانهای اطراف زندگی می‌کنند این شهرستان دارای سه مرکز شهری سرایان، آیسک، سه قلعه با شهرداریهای فعال است۰ آب وهوای آن نسبتاً معتدل ودارای زمستانهای سرد وتابستانهای خشک می‌‌باشد۰
شهرستان سرایان دارای خانواده‌های مذهبی وشهید پرور می‌‌باشند که صدق این ادعا وجود ۱۰۰ شهید وحدود ۱۶۲نفر جانباز و۶ آزاده وبیش از ۱۰ هزار نیروی فعال بسیج است.
از اماکن زیارتی آن می‌‌توان مرقد امام زاده سلطان کریمشاه واقع در روستای کریمو وامامزاده سلطان مصیب واقع در دهستان مصعبی و امام زاده سلطان ابوالقاسم واقع در روستای قاسم آباد نام برد۰
|
|
ابوطیب مصعبی |
|
|
برای مزید اطلاع رجوع کنید به : دهخدا، لغت نامه ذیل ابوالطیب نفیسی ، احوال و اشعار رودکی نفیسی ، ابوطیب مصعبی، مجله ی ارمغان سال یازدهم ص 6 صفا تاریخ ادبیات در ایران ج1 ص 343 دبیرسیاقی، گنج بازیافته ص 81 دبیر سیاقی ، پیشاهنگان شعر پارسی ص 68 |
شعر شکر شکن است یا سخنگوی من است عنبر ذقن است یا سمنبوی من است *** کاشکی اینجای غوطه خوردمی جای دیگر دستگیری تا گدار *** جهانا همانا فسوسی و بازی که بر کس نپایی و با کس نسازی چو ماه از نمودن چو خار از پسودن به گاه ربودن چو شاهین و بازی چو زهر از چشیدن چو چنگ از شنیدن چو باد از بزیدن چو الماس گازی چو عود قماری و چو مشک تبت چو عنبر سرشته ی یمان و حجازی به ظاهر یکی بیت پر نقش آزر به باطن چو خوک پلید و گرازی یکی را نعیمی یکی را جحیمی یکی را نشیبی یکی را فرازی یکی بوستانی پراگنده نعمت بر این سخت بسته بر آن نیک بازی همه آزمایش همه پر نمایش همه پر درایش چو گرگ طرازی هم از تست شهامت شطرنجبازان ترا مهره زاده به شطرنجبازی چرا زیرکانند بس تنگ روزی چرا ابلهای راست بس بینیازی چرا عمر طاووس و دراج کوته چرا مار و کرکس زید در درازی صد و اند ساله یکی مرد غرچه چرا شصت و سه زیست آن مرد تازی اگر نه همه کار تو باژگونه چرا آنکه ناکس تو او را نوازی جهانا همانا از این بی نیازی گنهکار مائیم، تو جای آزی |
زندگی ابوطیب محمد بن حاتم مصعبی، صاحب دیوان رسالت و سپس وزیر نصر بن احمد سامانی است. وی علاوه بر کارهای دولتی، شاعری ذو لسانین بوده که از اشعارش به هر دو زبان ابیاتی اندک نقل گردیده است. ابوطیب به نقل ثعالبی در یتیمة الدهر به فرمان نصر به قتل آمد. از بزرگی و احترام او ابوالفضل بیهقی در تاریخ خویش یاد کرده است و رودکی بنا به قول عوفی ، وی را مدح گفته . از شعر فارسی او شانزده بیت شامل یک قطعه ی چهارده بیتی و دو بیت مفرد باقی است: |